BIBLIOTEKA PUBLICZNA WARSZAWA WESOŁA, CZYTELNIA, WYPOŻYCZALNIA, KATALOGI KSIĄŻEK, KATALOGI ON-LINE

Katalog CENTRALNY

książki

Biblioteka Główna
Wesoła

książki

Filia Stara Miłosna

książki

muzyka

audio
booki

Filia Zielona

książki

Filia Wola Grzybowska

książki

filmy

Ponieważ nic nie zostało wpisane do pola SZUKAJ, można
kolejno przeglądać tytuły 14457 pozycji.

CZY UWZGLĘDNIĆ PRZY WYDRUKU?

Pierwsza powieść napisana w formie SMS-ów! Ta historia wydarzyła się naprawdę!Jestem uzależniony od SMS-ów. Potrafię je pisać trzymając telefon w kieszeni - opowiada Senderek. Miś, bohater jego książki, mieszka w małym mieście we wschodniej Polsce. Uważa się za życiowego nieudacznika. Wstydzi się swojego wyglądu. W kontaktach ze światem najbezpieczniej czuje się wysyłając SMS-y. Sztukę ich pisania opanował do tego stopnia, że za pomocą komunikatów składających się najwyżej ze 160 znaków uwodzi najpiękniejszą dziewczynę w miasteczku.

CZY UWZGLĘDNIĆ PRZY WYDRUKU?

Jeżeli lubicie historie miłosne, jeżeli lubicie historie lekarskie, jeżeli lubicie się śmiać lub jeżeli lubicie po prostu historie, które trzymają w napięciu to jest to zdecydowanie książka dla Was.

CZY UWZGLĘDNIĆ PRZY WYDRUKU?

Czym jest #instaserial o ślubie?Prawdę powiedziawszy, nie jest do końca o ślubie, choć niby jest. Na pewno nie jest o instagramie choć ma #insta w tytule - najbliższe co znajdziecie tam do instagramu to gadu gadu. Bo może gdyby nie pewna rozmowa na gadu gadu w 2007 roku - niepoznałabym mojego męża w 2009 roku. Będzie też wiele moich przemyśleń z życia. Będzie troche o przeszłości, o tym jak trafiłam na drogę do zostania lekarzem - no i rzeczywiście będzie o wszelkich przygotowaniach ślubnych i naszych perypetiach. Będzie o tym jak bardzo nasze drogi z Kubą się rozjeżdzały i jakim cudem jednak udało się je przenieść na jeden tor. Nie brzmi zachęcająco? Po cichu liczę, że tak.

CZY UWZGLĘDNIĆ PRZY WYDRUKU?

Nie przepadam za opowiadaniami. Nie umiem ich czytać, denerwuję się, kiedy nagle opowieść się kończy, a ja dopiero zaczęłam wnikać w świat w niej przedstawiony. A jednak opowiadania George`a Saundersa przeczytałam na jednym oddechu. Zajrzałam do "10 grudnia" z czystej ciekawości, tyle się bowiem naczytałam o tym zbiorku w amerykańskiej prasie. Zajrzałam, przeczytałam pierwsze opowiadanie i zaparło mi dech. Dosłownie! Po przeczytaniu zaś wszystkich dziesięciu mówię z pełnym przekonaniem - nic lepiej napisanego już w tym roku nie przeczytacie.George Saunders przywraca wiarę w to, że w literaturze jeszcze nie wszystko zostało powiedziane (wiarę, której ja nigdy nie straciłam, ale niektórzy chyba tak). Kocham wielkie, realistyczne powieści i wierzę w to, że wciąż można w tradycyjny sposób opowiadać nowe rzeczy. Wciąż jednak zdarzają się pisarze, którzy potrafią napisać tak, jak nikt przed nimi nie pisał.Na czym polega fenomen opowiadań Saundersa? Nie potrafię go ubrać w słowa po jednym przeczytaniu (będę czytać ponownie, tym razem w oryginale), powiem tylko, że lektura tej książki przypomina jazdę kolejką górską. Nieoczekiwanie zaczynamy spadać, potem tętno nam się wyrównuje, wiemy jednak, że za chwilę znowu nastąpi ostry zakręt i świat wokół nas zawiruje. Tak pisze Saunders.W zbiorze znajdziemy dziesięć opowiadań, a wszystkie opowiadają o ludziach, którym życie w jakiś sposób dało w kość. Są zagubieni, nie do końca zdają sobie sprawę, że za daleko wybiegają w marzeniach, że nigdy nie uda im się żyć takim życiem, jakie sobie wyobrazili. American dream nigdy się w ich wypadku nie ziści, oni jednak tego nie wiedzą. Co gorsza, przez moment wydaje się, że to, do czego aspirują, jest w zasięgu ręki. Zakompleksiony mężczyzna wygrywa na loterii, ale przepuszcza wygraną na bezsensowny symbol statusu, nie chcąc, by jego córka czuła się gorsza od dzieci sąsiadów. Ciężko pracujący woźny dostaje awans, ale zaprzepaszcza go, zdradzając w momencie przesadnej szczerości, co ma na sumieniu jego szef. Bohaterowie Saundersa zazdroszczą innym i nie potrafią tej zazdrości opanować, gubią się w natłoku własnych emocji.Jednocześnie jednak Saunders nie pozbawia nikogo, a zwłaszcza czytelnika, resztek nadziei. Mimo małostkowości, zawiści i przerostu ego, jego bohaterowie wskutek nieoczekiwanych porywów czynią też dobro. Nic nie jest przewidywalne, nie ma żadnych reguł. Użalający się nad sobą przegrany potrafi kogoś ocalić albo zostaje ocalony, tak po prostu. Świat jest okrutny dla wielu, ale promyki nadziei pojawiają się znienacka.Największe wrażenie zrobiło na mnie chyba ostatnie, tytułowe opowiadanie, w którym na zamarzniętym jeziorze przecinają się losy nadwrażliwego, obdarzonego bujną wyobraźnią chłopca i nieuleczalnie chorego mężczyzny, który planuje popełnić samobójstwo. Kilkanaście stron zaledwie, a na nich dwie pełne, żywe osoby. Jak Saunders to zrobił, że w tym krótkim tekście zdołał przekazać nam tyle prawdy na ich temat? I jakim cudem ta opowieść nie ociera się o sentymentalizm?Tak naprawdę jednak wrażenie robi każde z dziesięciu opowiadań. Świetna jest "Ucieczka z Pajęczej Głowy", porażająca wizja futurystycznego społeczeństwa, prowadzącego eksperymenty na skazańcach. Doskonałe są też "Patyki", w których na dosłownie 3-4 stronach opowiedziane są całe losy jednej rodziny. Każdy rozdział niesie kolejne olśnienie.Nie sposób pisać o polskim wydaniu tej książki, długo oczekiwanym, nie wspominając o tłumaczeniu Michała Kłobukowskiego, miejscami ocierającym się o doskonałość, miejscami zaś przekombinowanym. Analizy tego tłumaczenia znajdziecie w Dwutygodniku i w Nameste, ja zaś czuję potrzebę przeczytania teraz Saundersa w oryginale. A potem może jeszcze raz po polsku, porównując obie wersje i ucząc się. Niektóre decyzje tłumacza były mało trafione i coś w trakcie lektury zgrzyta, jednak większa część tekstu przetumaczona jest z prawdziwą wirtuozerią, błyskotliwie wręcz. Ciekawy to przypadek, myślę, że studenci translatoryki będą go w przyszłości zgłębiać.

CZY UWZGLĘDNIĆ PRZY WYDRUKU?

Cześć, nazywam się Nela i mam osiem lat. Gdy miałam pięć lat, zaczęłam podróżować po świecie i nagrywać filmy. Moim idolem jest Steve Irwin i pragnę zostać prezenterką podróżniczką. Byłam w wielu ciekawych krajach na różnych kontynentach. Na przykład w Afryce zwiedziłam Etiopię, Zanzibar, Tanzanię i Kenię. W Azji - Tajlandię, Kambodżę, Malezję, Indonezję i Filipiny. W Ameryce Południowej - Peru, Boliwię i Chile. Zapraszam cię w niezapomnianą podróż. Opowiem o pięknych miejscach, które poznałam, i o fascynujących zwierzętach, które zobaczyłam.

Świat jest cudowny i możesz oczami wyobraźni podróżować ze mną oraz przeżywać wspaniałe przygody!

1. Mieć słonia na jeden dzień
2. Morskie skarby Zanzibaru
3. Smaki Tajlandii
4. Wspinaczka na wulkan
5. W krainie tygrysów
6. Przeprawa przez pustynię solną w Boliwii
7. Uważaj na kobrę
8. Przez dziką dżunglę
9. Wodne bestie Ameryki Południowej
10. Gdzie są różowe delfiny...?

CZY UWZGLĘDNIĆ PRZY WYDRUKU?